GESCHIEDENIS
Na zelf vroeger diverse vechtsporten beoefend te hebben, ging ‘Ome’ Jan Schildkamp in 1975 met zoon John mee naar boksvereniging Crooswijk. Na een jaar werd hij hulptrainer bij deze vereniging, en hij besloot om in 1978 zijn licentie te halen voor nationaal/internationaal trainer van de Nederlandse Boks Bond (N.B.B.). In 1976 werd Ome Jan benaderd door clubhuis de Zevensprong in Hoogvliet. Dit clubhuis had een tiental jongeren die buiten de maatschappij dreigden te vallen. Hij besloot na een gesprek met de leiding van dit clubhuis, om de jongens bokslessen te gaan geven op de bovenverdieping van dit clubhuis.
Na een paar maanden was de groep zodanig gegroeid dat de bovenzaal van het clubhuis te klein was geworden. Na een lange tijd zoeken in Hoogvliet werd in 1980 het voormalige schoolgebouw gevonden aan de Sorongstraat. Dit bestond toen uit drie klaslokalen en diversen kleine lokaaltjes. Ome Jan besloot toen, met eigen financiële middelen, het gebouw te verbouwen tot een volwaardige boksschool met douches en een kantine. Een jaar later wilde hij de jeugd t/m 12 jaar betrekken. Na schooltijd ging de boksschool open voor deze jeugd. Ome Jan kocht een tafeltennistafel, een sjoelbak en tal van andere spellen. Na verloop van een uur bleek dat er nog weinig van deze spellen heel was. Ome Jan bedacht dat deze kinderen op een andere manier bezig gehouden dienden te worden en ging zelf ‘voor de klas’ staan en hen boksles geven. Dat was een succes. In een mum van tijd was dit kleine groepje uitgegroeid tot een ploeg van 60 tot 80 kinderen. Wanneer ze hun best deden werden de kids beloond met een Mars en iets te drinken. Dit was financieel niet meer vol te houden en Ome Jan moest er helaas noodgedwongen tijdelijk mee stoppen.
In 1982 gaf Ome Jan zijn baan op, om zich voor 100% te gaan inzetten voor de Hoogvlietse jeugd. Tot dat moment was hij werkzaam bij de I.C.M (Internationale Controle Maatschappij). Hij wilde zich inzetten voor gehandicapten en hartpatiënten. Ome Jan begon met een ploegje van 7 ex hartpatiënten. Er werd op een leuke, gezellige en gezonde manier gesport en conditie en spierkracht opgebouwd. Na een jaar was het animo zo groot was, dat er uitgeweken moest worden naar de sporthal in Hoogvliet. Zoon John Schildkamp is toen mee gegaan naar deze sporthal en heeft de ploeg nog drie jaar begeleid bij het sporten. Tot vandaag de dag bestaat deze groep en is het een zelfstandige vereniging geworden genaamd HIB (Hart In Beweging) De boksschool aan de Sorongstraat voldeed niet meer aan de kwaliteitseisen en moest gesloopt worden. Voor opknappen was helaas geen geld. Er moest gezocht worden naar een nieuw onderkomen voor de boksschool en de Hoogvlietse jeugd. Dit werd gevonden aan de Aveling 110. Dit was het voormalige gymnastieklokaal dat al een aantal jaren leeg stond. Het gebouw moest van binnen en van buiten een aardige opknapbeurt hebben. Samen met wat jongens is toen begonnen om de gymnastieklokaal om te bouwen tot boksschool. |
In 1992 was het bestaan van de boksschool bijna voorbij, omdat de deurwaarder bij Ome Jan voor de deur stond. Hij kon op dat moment de onroerend goed belasting niet betalen voor de boksschool. Uiteindelijk lukte het hem dit geld bij elkaar te krijgen. Maar zo kon het niet doorgaan. Na langdurige gesprekken met o.a de deelgemeente Hoogvliet, Politie, Reclassering, en Werkstad (voormalig JWG, Jeugd Werk Garantieplan) is in 1993 de stichting Opboxen opgericht.
De naam Opboxen is te danken aan voormalig Minister van Binnenlandse Zaken, Ien Dales. Zij had Ome Jan destijds een bezoek gebracht en vond Opboksen een mooie naam. Ome Jan was het daar helemaal mee eens en zei alleen dat hij de K van keihard en Knock-Out graag wilde veranderen in een X. Zo is de naam Opboxen ontstaan. De slogan die hier bij hoorde was " Laat je niet Knock-Out gaan, maar boks voor een baan.” De Uitdaging van Angela Groothuizen
In 1995 was het gebouw aan de Aveling toe aan een grote onderhoudsbeurt, de sponningen van de ramen waren in slechte staat, de doucheleidingen onder het gebouw waren slecht en het dak lekte op diverse plaatsen. Om dit allemaal te kunnen repareren zou een heleboel geld nodig zijn. Toen is de politie van Hoogvliet een actie begonnen om bij de Hoogvlietse bevolking en het bedrijfsleven geld in te zamelen om de hardst nodige reparaties uit te kunnen voeren. Tijdens deze actie heeft één van de woordvoerders van de Hoogvlietse politie contact opgenomen met Angela Groothuizen van het AVRO programma "de Uitdaging". In Juli 1996 was dan ook de Uitdaging van Angela Groothuizen, om het gebouw aan de Aveling binnen 36 uur op te knappen en er zelfs een nieuwe verdieping in te maken die zou gaan fungeren als leslokaal en kantoor, zodat de jongeren ongestoord hun lessen zouden kunnen volgen. Op 21 April 1997 werd het programma op de televisie uitgezonden en werd er gezamenlijk met alle bedrijven die hadden mee geholpen naar deze uitzending van de Uitdaging gekeken. Een fantastische gezamenlijke inspanning en beleving!
Intussen is Ome Jan al diverse malen bekroond voor zijn goede werk met jongeren. In 1993 wordt Ome Jan door de Hoogvlietse bevolking gekozen tot 'Hoogvlieter van het Jaar' en in 1999 tot 'Rotterdammer van het jaar'. In 2000 eindigt hij op de derde plaats bij de verkiezing van 'Rotterdammer van de eeuw'. In datzelfde jaar wordt Ome Jan Koninklijk onderscheiden. Hij wordt lid van de Orde van Oranje Nassau. Ook heeft hij inmiddels de Wolfert van Borselepenning ontvangen. 
|
Het onderhoud buiten moest nog maar even wachten omdat er geen geld meer was voor deze opknapbeurt. Ome Jan besloot om met een aantal randgroep jongeren die geen dagbesteding hadden te gaan trainen. Hij gaf ze gratis bokslessen. In ruil hiervoor verplichtte hij deze jongeren dagelijks naar de boksschool te komen om naast het boksen ook andere lessen te volgen die hen verder konden helpen bij het vinden van zowel een eigen plek binnen de maatschappij alsmede op de arbeidsmarkt. De lesmethode bestond uit agressieregulatie, Nederlandse taal, en arbeidsoriëntatie.